Over Mij

Zoals de elementen de lichtheid of de zwaarte van een stemming kunnen bepalen, 
zo probeer ik steeds weer de natuur als metafoor te gebruiken voor mijn 
houding ten aanzien van mijn werk.

Ik kijk naar de natuur, ik ‘schouw’. Dat levert een herinnering op, een herinneringsbeeld. 
Dat beeld in mijn herinnering is voor mij werkelijkheid, realiteit.

Een herinnering aan een natuurbeeld wordt zo de maat van een nieuw schilderij.

Ik probeer de poëzie te vangen van een helder moment, een moment dat gezien wordt, omdat het herkent wordt. Mooi of niet mooi.

Een donkerbladerdek kan zo synoniem zijn met – een metafoor zijn voor – iets vergangelijks, iets sombers. Dit staat altijd in contrast met iets wat die houding weer kan versterken, in dit geval iets lichts dat het dat het bladerdek door de tegenstelling meer karakter geeft.

De compositie is van groot belang en ontstaat pas na lang kijken. In dit proces moet het weerbarstige dat de natuur eigen is, overwonnen worden. En olieverf is, als moeilijk materiaal om mee te werken, daarbij voor mij een natuurlijke partner. Als het beeld eenmaal staat, heeft het schilderij daardoor ook de glans die het toekomt.

De collages combineren de zo geschilderde realiteit met delen van foto’s die op een andere manier een andere realiteit laten zien.En in dat contrast het geschilderde beeld versterken.